ALLEEN MET DE STERREN: REISVERSLAG NOORWEGEN

 

JULI 18, 2016

BACK     <

Wist je dat Eskimo’s meer dan duizend worden voor sneeuw hebben? Iets heeft mij altijd aangetrokken tot sneeuw. Misschien komt het doordat het sneeuwde toen ik geboren werd. Het was dus al een lange droom om in de koude bergen te gaan wandelen en het noorderlicht te vinden. Het plan was eigenlijk om naar IJsland ijsland te gaan, maar wat google flight uurtjes later kwam ik terecht op de Lofoten eilanden…

Lofoten, Noorwegen

Coördinaten:  30.604866, 62.429247

 

Boven de wolken

is het altijd mooi weer.

 

>

 

Na een prachtige vliegreis komen we aan in de ochtend aan in Bodo. In dit stadje hebben we wat eten en spiritus gehaald. De boot naar Moskenes gaat maar twee keer per dag. Onze boot ging om half 5,waardoor je rond 8 uur in Moskenes aankomt. Hier aangekomen was het dus in het donker een plekje zoeken naar een mooie plek om te kamperen. Gelijk rechtdoor lopend is er een camping, maar deze is in de winter gesloten. We vonden echter een pad wat een stukje berg in ging. Nog niet gewent aan de sneeuw, is het gelijk wennen aan de aan de diepe en ongelijke sneeuw. Gelukkig hadden we een heldere nacht en hebben we onze tent opgezet op een veilig plekje kunnen opzetten.

Witte vlaktes

onder de sterren.

 

Onze eerste nacht onder de sterren was behoorlijk koud, en er valt wat lichte sneeuw. Regelmatig lig ik wakker omdat ik bang ben om ondergesneeuwd te worden. Maar ik word wakker met prachtig uitzicht op een rode zon. Al snel word ik warm, maar mijn voeten blijven behoorlijk koud. We ontbijten wat en beginnen aan een wandeling naar Sorvagen. Hierbij worden mijn voeten eindelijk warm en we komen aan bij een klein supermarktje. We maken een praatje met de kassavrouw, die verbaasd is om toeristen te zien en ze wijst naar een hutje in de verte waar we kunnen kamperen. Een flinke wandeltocht later komen we aan bij een uitkijkhutje. Het hutje is open aan de voorkant, maar voorzien van touwen tegen lawines. We besluiten onze tent in de hut op te zetten, zodat we meer beschut zitten. Ook liggen er nog een aantal houtblokken, dus we maken een kampvuurtje in de sneeuw. Doordat we uit de wind zitten en niet direct op koud sneeuw liggen, hebben we het een stuk warmer. De volgende ochtend zijn we ook blij met het hutje, omdat het flink sneeuwt.

Mistige bergen

verdwijnen in het diepe.

 

De sneeuwval houd de hele dag aan, maar het is te koud om stil te staan. We bouwen die dag een sneeuwpop en vinden achter het gebergte een wandelpad langs een meer in de bergen. Het sneeuwt zo hard, dat de bergen er achter schimmige vlakken zijn. Het bevroren meer is wit bedenkt, wat het allemaal 1 witte oneindige illusie maakt. Mijn camera heeft geen anker punt om op scherp te stellen, en hij word zo vochtig dat ik hem opberg. Mijn tenen worden ondanks het lopen niet meer warm. Toch kan de Romanticus in mij intens genieten, de liedjes van lord of the rings spelen in mijn achterhoofd.

DE SCHOONHEID

VAN REINE.

 

De volgende dag nemen we de bus naar Reine. Dit vissersdorpje is ook gelijk het toeristische plekje van de Lofoten eilanden. Helemaal gek is dt niet, het dorpje geeft prachtig uitzicht en het landschap is er heel fotogeniek. We proberen in de buurt van reine een plek te vinden om te kamperen, en we lopen naast reine een stukje steil de bergen. Maar het meer heeft een verboden bordje, en de bergen er omheen zitten zo dichtbij dat ik bang ben voor een lawine. We besluiten in het dorp te slapen. De vissershuisjes zijn er  Romantisch, maar je betaald er ook de hoofdprijs voor. De warmte en de douche doen ons goed en we gaan de volgende ochtend vanuit Reine naar Vindstad.

Don't go into

the mountains.

 

Vindstad ligt aan de andere kant van het eiland, en je kan er niet komen met auto. We vertrekken met een klein bootje. De kapitein vraagt hoelang we wegblijven en de enigste logal die meegaat waarschuwt ons om niet de bergen in te gaan. Vindstad bestaat uit een paar kleine houten huisjes, die er vervallen uitzien. Verder zijn er geen harde wegenen en auto’s te bekennen. Het voelt nu echt alsof we naar het einde van de wereld zijn. We lopen een stuk de bergen in, om naar het strand te kunnen lopen. Onderweg komen we een hermelijn tegen! Aangekomen bij het strand, vinden we echter geen weg naar beneden. We besloten iets daarvoor onze tent om te zetten, zodat we minder in de kunstwind staan. We lijken nu echt alleen te zijn, geen lichtjes in de verte.

Alleen met

de sterren.

 

En zoals we al hoopten, we hebben een heldere nacht. Nog nooit heb ik zo veel sterren gezien. We zien boven de zee een lichte streep verschijnen. Het licht steeds meer op. Lichtgroen ­tegenover een paarsige lucht. Dansend. Mythisch. We blijven een tijd gefascineerd kijken. We lopen totaal bevroren terug naar onze tent, maar we vallen met een intens vredig gevoel in slaap.

DOOR WEER

EN WIND.

 

In de ochtend heeft helderheid weer plaatsgemaakt voor een sneeuwstorm. Doordat we nu bij de kust zitten is er ook ontzettend veel wind en de sneeuw lijkt te dansen. We bouwen die dag een iglo om onze tent. De sneeuw wat heel makkelijk in blokken te hakken! We zijn hier een tijd mee bezig, maar het houd ons warm en geeft een kinderlijk genoegen.

Windstil tussen

de bomen.

 

Vanaf daar zijn we meer het binnenland van het eiland ingetrokken en slapen we in het bos. Dit is ook zeker een aanrader omdat je veel minder wind hebt en daarom warmer slaapt. Er is die nacht erg veel sneeuw gevallen, de sneeuw kwam tot mijn middel. De bomen hielden gelukkig sneeuw tegen. We reizen weer terug naar A, gelegen in het onderste gedeelte van de lofoten.

WAAR HET EILAND

TEN EINDE KOMT.

 

Hier blijven we een paar dagen kamperen en we slapen in een hostel. We pakken de boot vroeg naar bodo terug. De bootreis is een stuk leuker omdat we nu van het uitzicht kunnen genieten. Vanuit Bodo maken we een lange treinreis naar Oslo. Langzaam transformeert het landschap. De bergen worden minder puntig en ronder. En zo loopt ook de reis ten einde.

TIPS voor

de winterkampeerder.

 

Houd er rekening mee dat als je gaat winterkamperen, dat alles 3 keer zo lang duurt. Door de kou heb je meer spullen bij je, werk je langzamer, en word het vuur langzamer warm. Koken was daarom niet zo pretje, maar wel belangrijk, want je hebt het minder koud als je goed eet. We hadden wat Adventure Food van de beversport bij ons, en dat is ons erg goed bevallen. Er zit al alles in en je gooit er alleen wat kokend water bij. Toch smaakte het vers en de smaak was ook goed. Altijd handig voor noodgevallen en bovendien goedkoper dan de prijzen in Noorwegen.

 

Mijn uitrusting was als volgt:

Ik heb zelf een Arial backpack 65 liter van Osprey. Dit was voor het eerst dat ik er zo lang mee weg ging, en ik ben ook hier erg tevreden over. Met andere backpacks heb ik wel eens blaren gehad, maar met deze had ik nergens irritatiepunten, en het gewicht hing ook niet zo erg aan mijn nek, waardoor ik het langer volhield. Ik had ook voor het eerst een bijpassende drinkzak. Op internet las ik dat deze snel bevriezen, maar gelukkig heb ik hier geen last van gehad. Het is wel belangrijk dat je de lucht terugblaast in het slangetje, anders bevriest deze.

 

Ik moest op goed naar een goede winterslaapzak. Ik schrok echter van de prijzen, die liggen al gauw tussen de 300 en 500 euro. Dus bracht ik uren op internet door. Na lang zoeken kwam ik uit op legerslaapzakken, die tweedehands onder de 100 euro verkrijgbaar zijn. Ik kwam er echter al snel achter dat deze zwaar en groot zijn. Om alles in mijn 65 liter backpack te laten passen ben ik verder op zoek gegaan. Ik kwam uiteindelijk uit bij de Lowland serai 400. Ook niet de goedkoopste slaapzak, maar ik heb het hier wel warm in gehouden. Bovendien nam hij evenveel ruimte is als mijn zomerslaapzakje. Daarnaast kocht ik een goedkoop fleece slaapzakje bij de xenos.

 

Ik heb geen nieuwe investering gedaan in een nieuwe slaapmatje. Ik heb een expend zomer slaapmat. Daaronder heb ik wel een isolatiemat gelegd. Dit lag over de hele vloer in de tent, en dat scheelde een heleboel. Vergeet niet, je slaapt op ijs, zo matjes zorgt toch voor een stukje comfortabel en is een kleine invenstering. Toch voelde ik nog veel kou vanuit de grond komen, maar dit heb ik opgelost door mijn jas op mijn matje te leggen.

 

Ook heb ik geen winterschoenen gekocht. Maar gelopen op bergschoenen. Ik heb zelf de salomon X-Alp Mountain schoenen en ze hebben heerlijk gelopen. Toch heb ik behoorlijke koude voeten gehad. Dit kwam omdat de buitenkant van mijn schoen altijd nat bleef van de sneeuw, waardoor er altijd een laagje kou om mijn schoenen heen zat. Vergeet trouwens niet dat je s’nachts altijd je schoenen binnen in de tent moet zetten, anders bevriezen ze! Mijn vriend heeft legerkisten aangehad, en nooit last gehad van koude voeten. Verder heb ik ook geen ijsschoenen etc gebruikt. Ik heb er wel mensen mee zien lopen, en het zag er wel comfortabeler uit, omdat ze op de sneeuw liepen, in plaats van door de sneeuw.

 

Verder heb ik natuurlijk thermokleding aangehad. En dan niet de hele dure, maar gewoon een setje van de AH. Ik heb veel gekeken naar merinowol, wat er duur is, maar je ziet het wel veel in Noorwegen. Ik vond het de investering niet waard. Maar kocht voor €5 euro een merino truitje bij de h&m!

 

Als laatste tip, laat niet je handschoen 5 minuten op de tent liggen, dan is hij zeker bevroren!